فاطمه و مامان فرشته

حس غریبیه

هروقت میریم سر خاک مامان تو ناخودآگاه جذب اون میشی و بوسش میکنی.انگار سالهاست مامان رو

میشناسی.انقدر معصومانه بوسش میکنی که دل سنگ آب میشه

دختر نازم ، مامان فرشته مثل اسمش فرشته بود.پاک و مهربون و بی ریا. انقدر خوب بود که نمیشه ازش

نوشت.بزرگ بود مثه تمام بزرگیای عالم.دلش به وسعت اقیانوس بود.وجودش مثل خورشید گرم بود

قلبش مثه صدف توی مروارید پاک بود

مامان فرشته واقعا یه فرشته بود .