یازهرا

دلم ز روز ازل مبتلای زهرا بود

غلام خانه به دوشی برای زهرا بود

نه من ، که عالم امکان سراسرش

هر دم ز روز اوّل خلقت گدای زهرا بود . . .

درون قصه ی ما آسمان زمین افتاد

و عشق خط زده شد ، قاف و عین و شین افتاد

و پاره شد یکی از برگ های مصحف نور

ترک به چینی گل واژه های دین افتاد

دوباره فاصله در بین ماه و خورشیدش

سرود شعر جدایی و این چنین افتاد . . .