فدای ناله هاتتتتتتتتتتتت

الان ساعت 1:37 دقیقه ی صبح روز چهارشنبه 29 آذرماهه.... شما بعد از کلی ناله خوابیدی...

امشب نرفتیم خونه... تب داشتی منم ترجیح دادم پیش اینجا بمونیم... خیلی برات

ناراحتم... نمیتونم بخوابم چون تب داری... فرشته ی نازم  ما خیلی دوست داریم... دختر

قشنگم انقدر معصومانه ناله میکردی که دل وجیگر آدم آب میشد...الهی به حق اقا امام حسین

تموم بچه ها سالم وسلامت باشن  دایی رم ریدرشو برده خونه... هر وقت آوردش منم عکساتو

میزارم... خنده هات و نفسات به ما انرژی میده... بهمون امید میده... روحیه میده و انگیزه برای

موندن وبودن... خیلی دوست داریم گوهر گرانبهای زندگیییییییییییی